Laat Me

Antwerpen heeft de eer gekregen om de première te mogen ontvangen van de nieuwste creatie van Isabelle Beernaert. Met 12 dansers, muziek van de Lage Landen en de choreografe die zelf meedoet, is dit nieuwe stuk een uitmuntende dansvoorstelling. Isabelle bouwt verder aan het pad dat ze voor zichzelf aan het creëren is en zet hier wederom een grote stap vooruit.

Puurheid door complexe eenvoud

In Laat Me, wordt een zondvloed aan menselijke emoties op het publiek losgelaten. Vanaf we geboren worden, zijn er allerlei verwachtingen rondom ons persoontje. Druk om op een bepaalde manier te leven en om zeker niet of zeker wel generieke persoonlijkheidseigenschappen te hebben, duwt ons dikwijls in een richting waar we niet in willen gaan. Zelfs, of zeker de mensen heel dicht bij ons, oefenen al dan niet onbewust, zo’n druk uit. Hoe gaan we hiermee om? Zijn we sterk genoeg om uiteindelijk te zeggen “Laat Me”?

Pure dans, pure emoties door eenvoud in al zijn complexiteit. Geniaal toegepast

De handtekening van Isabelle Beernaert kan je overal in dit stuk terugvinden. Emoties losweken, prachtige muziek, stemmig licht zijn onder andere weeral present. Maar er is iets anders, een nieuwe laag aan deze show. Een laag die hooguit sluimerde in de voorgaande shows. Deze laag kenmerkt zicht door het eeuwenoude principe van ‘less is more’. In Laat Me, grijpt Isabelle terug naar alle mogelijkheden die ze voor handen heeft om naar een extreme pure vorm van danskunst te gaan. Zo wordt er met open coulissen gespeeld, de lichttorens worden gewoon op de scène geschoven en het lichtplan bestaat voor 90% uit 50 tinten wit licht. De kostuums, stuk voor stuk mooi, maar eenvoudig. Pure dans, pure emoties door eenvoud in al zijn complexiteit. Geniaal toegepast.

Ook de muziek grijpt terug naar een puurheid door enerzijds te kiezen voor Nederlandstalige nummers. Het komt de verstaanbaarheid ten goede, maar genereert ook weer extra complexiteit omdat er geen verstoppen is achter een andere woordenschat. De enige woordenschat waarmee gewerkt wordt, is die van de dansers. Voor het eerst krijgen zij ook het woord toebedeeld. Beperkt, want ze hebben natuurlijk veel te vertellen met hun lichaam, maar het geeft weer een extra emotie, het brengt hun persoontje, hun pure ik, net iets meer naar voor. Er valt overigens niets aan te merken op de kwaliteiten van alle dansers. Maar toch springen er twee net iets meer in het oog: Manon, die opvalt door de combinatie van kracht en sierlijkheid en Shu Hui Chan die naast dansen ook een ongelooflijk gevoel voor komische timing en mimiek heeft.

Het moge duidelijk wezen dat deze succesvolle choreografe voluit in deze Laat Me fase zit

Zoals in alle vorige shows, put Isabelle uit haar eigen leven voor Laat Me. Maar voor iedereen zijn er heel veel herkenbare scènes. Wie heeft nooit de druk gevoeld om zich anders te gedragen, om een andere weg op te gaan dan die je hart uitroept om te volgen? Het moge duidelijk wezen dat deze succesvolle choreografe voluit in deze Laat Me fase zit. Het evenwicht in het leven zit goed, zo goed dat de goesting om zelf terug op het podium te staan gehoor krijgt in deze show. Laat Je onderdompelen door Laat Me en de kracht van de emotie, de puurheid van alle complexiteit kan alleen maar een louterend effect meebrengen. Laat Me genieten!

Laat Me speelt nog tot en met 1 maart doorheen Nederland en België. Voor meer informatie en tickets kan je terecht op www.isabellebeernaert.com.

Door Patrick Defort

Foto’s: Kim Vos Fotografie