Ellen Dilles en Stijn Proesmans

Na Inge en Nando, geven we vandaag het woord aan Ellen Dilles en Stijn Proesmans, de twee andere studenten musical aan het Conservatorium van Brussel die stage lopen in de zomerse productie van Bruxellons: My Fair Lady.

Heel energiek

Stijn en Ellen, wat doen jullie hier onder de mooie hemel in Molenbeek?

Stijn: Wel, wij lopen hier stage in My Fair Lady van Bruxellons. Het is hun jaarlijkse productie hier.

Ellen: Wij zijn ensemble. Stijn heeft een klein rolletje als Cockney.

Stijn: Inderdaad, ik ben een van de Cockneys in het begin. Voor de rest staan wij een hele hoop te zingen en te dansen op het podium. Veel te doen. Ook veel kasten om te verplaatsen.

Ellen: De changementen zijn veelvuldig, inderdaad.

Wat is de grootste uitdaging om hier te staan?

Stijn: Het makkelijkste antwoord is hier natuurlijk: de taalbarrière. Het is allemaal in het Frans te doen en wij zijn allemaal Nederlandstaligen.

Ellen: Ik denk niet dat iemand van ons vloeiend Frans spreekt.

Stijn: Nee. We redden ons allemaal wel een beetje en we verstaan het.

Ellen: Meestal!

Stijn: Het blijft soms een uitdaging als ze snel beginnen te praten, dan moeten we ze even tegenhouden.

Ellen: Juist, dan moeten we eventjes verwerken en dan antwoorden. Maar het lukt wel.

Stijn: Dan staan we even met grote ogen naar de mensen te staren en dan weten ze ook al wel hoe laat het is (lacht).

Ellen: In het begin vond ik het heel moeilijk om te reageren op wat er gebeurde in de scènes. Je hebt die nog nooit gespeeld, dus je weet niet goed wat er volgt en als je dan niet verstaat waarover het gaat, dan ben je een beetje verloren. Die taalbarrière is er dus zeker.

De grootste uitdaging is hier natuurlijk de taalbarrière. Het is allemaal in het Frans te doen en wij zijn allemaal Nederlandstaligen

Als studenten musical kenden jullie de titel My Fair Lady al zeker wel, hadden jullie er al iets meer mee?

Stijn: Voor mij was het een compleet nieuw gegeven. Mijn moeder is wel fan van enkele nummers, zij kan de helft van de nummer zo meezingen in het Engels, in haar beste Cockney-Engels.

Ellen: Ik kende de bekendste nummers al wel. ‘Ascot’ kenden we natuurlijk ook, want op school doen we bij dansexpressie elk jaar een choreo op dat nummer uit My Fair Lady.

Stijn: Dat is een oefening in snel overgangen maken en reacties.

Ellen: Ja, en hoe overdrijf je op een podium. Want in ‘Ascot’ mag er echt overdreven worden.

Stijn: Het hele verhaal is wel grotendeels nieuw denk ik.

Ellen: De details, die kende ik ook niet.

Stijn: We wisten al wel dat het over dictie gaat, wat ons favoriete vak is op school (lacht).

Jullie moeten je zomervakantie opofferen, hoe valt dat mee?

Ellen: Ja! Maar het is eigenlijk enkel de eerste twee weken dat we nog volop aan het repeteren zijn. Nu zondag is het première en daarna valt het wel mee. Dan hebben we overdag vrij en komen we enkel ’s avonds een show spelen. Dan is het helemaal niet zo erg.

Stijn: We spelen ook niet elke dag, er zijn genoeg vrije dagen.

Ellen: Hier zou ik daarbij altijd zonder probleem mijn vakantie opgeven.

Stijn: Heel graag!

Hier zou ik daarbij altijd zonder probleem mijn vakantie opgeven

My Fair Lady komt vlug als een stofferig werk over, wat wordt het hier?

Stijn: Ik denk dat we op elke plek waar het mogelijk is zoveel mogelijk energie steken! Wij weten ook dat het een lang stuk is en dat het eens langdradig kan worden.

Ellen: Het is inderdaad een beetje een oubollig verhaal, maar het is gewoon een oude musical. Dat verklaart het gevoel al grotendeels. Maar het ensemble doet hier ook heel veel en zorgt voor heel veel entertainment en beweging. Ik denk dat het daarom niet zo zal opvallen dat het lang duurt.

Stijn: Kylian (Campbell) zorgt er goed voor dat er heel veel energieke choreo’s zijn. Wanneer de energie iets zakt, is er telkens iets extra ingestoken om het toch interessant te houden.

Is dat voor jullie nodig op het podium om de energie erin te houden?

Ellen: Nee, dat voel ik niet zo. Als we op het podium staan, voel ik wel dat het goed vooruitgaat. Als we achter het podium staan, dan is het wel soms lang wachten.

Stijn: Soms wachten we dan tot twee scènes en drie nummers voorbij zijn, maar het gaat natuurlijk om Higgins en Eliza. De hoofdcast draagt het verhaal, het ensemble voegt eraan toe. Ik ben wel heel blij dat ik bij de changementen ben gezet, dat houdt het interessant voor mij. Ik ben daar veel mee bezig.

Het openlucht gegeven, wat geeft dat?

Ellen: Ik merk daar eigenlijk niet zoveel van.

Stijn: Ik vind het leuk.

Ellen: Ja, ik vind het ook leuk, maar ’s avonds, bij de balscène, hebben we allemaal dunne kleedjes aan, dan is het wel best frisjes.

Stijn: Voor de mannen valt dat wel mee! Wij hebben smokings aan dan.

Ellen: Juist. Maar de temperatuur is voor mij het lastigste aan de openlucht.

Stijn: Maar voor het publiek denkt Bruxellons daar ook aan! Ze weten hier zeer goed van aanpakken en hebben een mooie voorraad aan dekentjes voor de koude avonden.

Het ensemble doet hier ook heel veel en zorgt voor heel veel entertainment en beweging

Vraagt dat bijzondere aandacht voor jullie stemmen?

Stijn: Voorlopig niet echt voor mij.

Ellen: Ik heb daar ook niet zoveel last van. We worden ook heel goed versterkt, we horen ook alles heel goed, dus we gaan niet overcompenseren.

Stijn: Voilà. De openlucht houdt ons hier niet tegen. De geluidskwaliteit is hier zowel voor ons als voor het publiek vlekkeloos!

Waar gaan jullie fans moeten kijken om jullie te vinden op het podium?

Ellen: Ik speel in het begin een bloemenmeisje, een bouquetière. Maar ze verkoopt eigenlijk vooral groenten. Later ben ik op Ascot, de paardenrace. Daarna ben ik op het bal te zien en dan terug als bloemenmeisje.

Stijn: Mijn grootste aandeel in de show is bij de Cockneys. We hebben aan de jardin kant een mooi nummertje met onze Eliza. Nando zijn glansrol hier is op Ascot in de achtergrond. Kijk daar goed naar zijn reacties. Komisch goud!

Ellen: Zeker waar!

My Fair Lady speelt van 11 juli tot en met 7 september 2019 in het Karreveld kasteel te Molenbeek. Er wordt in het Frans gespeeld met ondertiteling in het Nederlands. Informatie & tickets vind je op www.bruxellons.be.

Door Patrick Defort

Repetitiefoto’s: Wendy de Noier